-
1 kurzy mu się z czupryny
= kurzy mu się ze łba он под хмелько́м (навеселе́) -
2 kurzy się komuś z czupryny
кто́-л. под хмелько́м (на взво́де) -
3 czupryna
pot mop (mass of hair)* * *f.1. (= bujne włosy) mop; bujna czupryna bush; ciemna czupryna crop of dark hair; komuś się kurzy z czupryny sb is tipsy l. drunk.2. pot., przen. (= głowa) head; dać po czuprynie give sb a crack on the noggin; oberwać po czuprynie get beaten.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czupryna
-
4 kurzyć
(-ę, -ysz); vi( podnosić tumany kurzu) to raise dust; (pot: palić papierosa) to smoke, to puff* * *ipf.1. (= pylić) raise dust.2. pot. (= palić papierosa) smoke, puff.ipf.1. ( o kurzu) be raised; kurzyło się za samochodem car raised a cloud of dust; kłamać aż się kurzy lie like a gas-meter, tell blatant lies; uciekać l. wiać aż się kurzy run as fast as legs can carry.2. (= dymić się) smoke.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kurzyć
-
5 czupryna
сущ.• махорка• шевелюра* * *czupryn|a♀ шевелюра;● kurzy się komuś z \czuprynay кто-л. под хмельком (на взводе)* * *жшевелю́ра -
6 kurzy mu się ze łba
= kurzy mu się z czupryny -
7 kurzyć się
несов.1) пыли́ться2) дыми́ться, кури́тьсяkurzy się z komina — из трубы́ идёт дым
•- łgać aż się kurzy
- uciekać aż się kurzy
- wiać aż się kurzy
- kurzy mu się z czupryny
- kurzy mu się ze łbaSyn: -
8 kurzyć\ się
kurz|yć sięнесов. 1. пылиться;2. дымиться, куриться;\kurzyć\ sięу się z komina из трубы идёт дым; ● kłamać (łgać) aż się \kurzyć\ sięy врать напропалую; uciekać (wiać) aż się \kurzyć\ sięy удирать так, что только пятки сверкают;
\kurzyć\ sięу mu się z czupryny (ze łba) он под хмельком (навеселе)+2. dymić się
-
9 czupryn|a
f 1. (włosy) mop (of hair), shock of hair 2. (głowa) head; nut pot.- dać komuś po czuprynie to give sb one on the nut■ kurzy mu się z czupryny he’s tipsy; he’s half-cut GB pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czupryn|a
-
10 kurz|yć
impf Ⅰ vt pot. kurzyć fajkę/papierosa to puff on one’s pipe/cigarette ⇒ zakurzyć Ⅱ vi 1. (podnosić tumany kurzu) to raise (a cloud a. clouds of) dust- auto kurzyło na piaszczystej drodze the car was raising clouds of dust on the sandy road2. (sypać, prószyć) śnieg kurzy cały dzień it’s been snowing all day Ⅲ kurzyć się (pokrywać się kurzem) fotele/firanki kurzą się the armchairs/curtains are getting dusty ⇒ zakurzyć się Ⅳ kurzyć się v imp. 1. (wznosić się) na drodze kurzyło się the road was dusty 2. (o dymie) kurzy się z komina smoke is billowing from the chimney- uciekać a. wiać, aż się kurzy to run for one’s life, to be off as fast as one’s legs will a. can carry oneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kurz|yć
-
11 wycze|sać
pf — wycze|sywać impf (wyczeszę — wyczesuję) vt 1. (wygładzić) to comb [włosy]; to brush [sierść]; to curry [konia] 2. (usunąć zanieczyszczenia) to comb [sth] out- wyczesał siano z czupryny he combed the hay out of his hair3. pot. (wyłapać) to round up- wojsko wyczesywało teren z partyzantów the troops rounded up all the guerrillas in the areaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wycze|sać
См. также в других словарях:
czupryna — Kurzy się komuś z czupryny zob. kurzyć się 2. Lwia czupryna zob. lwi … Słownik frazeologiczny
kurzyć się — 1. pot. Kłamać, łgać, aż się za kimś kurzy «kłamać, łgać bez zachowania pozorów prawdy»: (...) łżecie obaj, aż się za wami kurzy! – dziadek stuknął laską w podłogę. H. Ożogowska, Głowa. 2. przestarz. Kurzy się komuś z czupryny, z głowy, pot. z(e) … Słownik frazeologiczny
czubić się — ndk VIa, czubić siębię się, czubić siębisz się, czub się, czubić siębił się 1. «bić się, targać się nawzajem za czupryny; sprzeczać się, kłócić się» Czubić się z bratem. □ Kto się lubi, ten się czubi. 2. «o ptakach: targać się, wodzić się za… … Słownik języka polskiego
czupryna — ż IV, CMs. czuprynanie; lm D. czuprynayn «bujne, gęste włosy układające się swobodnie na głowie» Blond, siwa, szpakowata czupryna. Przyczesać, przygładzić, przystrzyc czuprynę. Czupryna sterczy, spada komuś na czoło. ◊ Komuś się kurzy z czupryny… … Słownik języka polskiego
kurzyć — ndk VIb, kurzyćrzę, kurzyćrzysz, kurz, kurzyćrzył 1. «podnosić tumany kurzu, wzniecać kurzawę, prószyć czymś sypkim» Auto kurzyło na piaszczystej drodze. Zamiataj ostrożnie, nie kurz. 2. pot. «palić papierosa, fajkę» kurzy się nieos. 1. «podnosi … Słownik języka polskiego
spod — «przyimek złożony powstały w wyniku połączenia przyimka z w tej jego funkcji, w której rządzi on dopełniaczem (z domu) i przyimka pod» 1. «wiąże się z czynnością, która ma kierunek od miejsca pod czymś ku górze, w dół lub w dal» Włosy wysuwały… … Słownik języka polskiego
